Zwarte markt

Vanmiddag ben ik samen met JeeBee naar de Zwarte markt geweest.

Het was lang geleden dat we op een rommelmarkt waren en dus waren we er “aan toe”.
Gelukkig voor de Prins Bernhardhoeve, worden de zwarte markten sinds vorig jaar georganiseerd en als je ziet, hoeveel mensen er op af komen, voor een entreeprijs van € 3,00pp. Ik zou willen dat ik het zelf bedacht had.

We hebben dus lekker over de markt geslenterd, samen met een paar duizend anderen.
Leuk………………… Wat je zoal ziet.

Ik ben eigenlijk altijd wel op zoek, op zo’n markt. Naar lelijke eendjes bij voorbeeld.
Bij een van de standhouders zag ik er eentje, maar eerlijk is eerlijk, JeeBee zag hem het eerst.
Een groen 2cvtje uit de Kuifje verhalen. Ik kon hem niet laten staan en na betaling verdween het karretje, nog in de originele verpakking, in mijn big shopper.

Leuk om dit karretje met daarin de detectives Jansen en Jansen te vinden. Deze gaat bij de verzameling. (Ik heb er nog maar plm. 300)
Thuis gekomen heb ik direct het fototoestel gepakt en een paar plaatjes gemaakt. Kijk toch hoe mooi.

En toen nog wat Googlen op jansen en jansen 2cv en dan kom je op: Autogekken.nl een weblog voor en door autogekken. Hier vond ik het log: Dupond & Dupont et 2CV Belge.
Een leuk artikel over Kuifje, 2cv en Jansen en Jansen., Lees hier maar.

In de originele verpakking zat ook nog een certificaat van echtheid, met deze afbeelding.

Ik ga nu wat ruimte zoeken in de overvolle vitrines en JeeBee zal misschien wel van de gelegenheid gebruik maken, door op te merken, dat ik de boel dan ook net zo goed direct kan afstoffen.
Het beroerde is, dat ik weet dat ze gelijk heeft, maar het is zulk ……werk.

Nou, tot de volgend keer.

Vernissage

Vrijdag 18 februari was een gedenkwaardige dag.
Samen met nog zeven hobbymatige keramisten heb ik de opening van de tentoonstelling van werk van Eva Lukkenaer en Liesbeth Zefat de Jong, in het kerkje te Zweeloo bezocht.

(Eva Lukkenaer)

(Liesbeth Zefat de Jong)

Eva is keramiste en woont en werkt in Wijster. In haar pottenbakkerij ‘De Vuurplaats’ geeft zij ook cursussen en workshops.
Eén van de gelukkige cursisten ben ik. Op voorstel van één van ons, werd besloten, om deze opening bij te gaan wonen, bij wijze van leuke verrassing voor Eva.

(twee van de vele objecten van Eva)

Het werd een leuke avond. Na de officiële opening, compleet met toespraak, werd onder het genot van een hapje en een drankje gesproken met beide kunstenaressen en werd hun werk bekeken.

(een greep uit de collectie van Liesbeth)

Dit alles gebeurde in het kerkje van Zweeloo en wordt georganiseerd door 'het Zweeler Palet' . Dit kerkje is op zich al de moeite van het bekijken waard

De kunstwerken zijn tot 13 maart as. op woensdag, zaterdag en zondag van 13.00 uur tot 17.00 uur te bekijken. Het kerkje staat aan de Wheem nr. 10 in Zweelo.

Fred

Oehoe, de maat genomen

Gisteren, vrijdag de 18e heb ik een Oehoe opgemeten en gefotografeerd.
Hiervoor ben ik naar het Natuurdiorama op de Holterberg gegaan, samen met mijn vader.
Zo ongeveer 46 jaar geleden was ik daar ook, met mijn ouders en broer, maar dit terzijde.

Ik begin binnenkort met het boetseren van een levensgrote Oehoe. En hiervoor heb ik de juiste maten van deze vogel nodig., want als hij levensgroot moet worden, dan moeten ook alle maten kloppen natuurlijk. Dat boetseren doe ik tijdens de cursus bij Eva Lukkenaer in Wijster.
Nou dacht ik via google wel aan de nodige gegevens te kunnen komen, maar dat was niet zo. Ja de grootte van een mannetje en een vrouwtje, en de spanwijdte, dat wel.
Maar ik wilde ook weten, hoe groot de kop is, de ogen, de snavel, de poten en noem maar op.
Via een contact bij de Emmer dierentuin kwam ik dus bij het Natuurdiorama op de Holterberg.
Hier kreeg ik de gelegenheid om de Oehoe uit hun collectie op te meten.
Met mijn vader als charmante assistent, is dat gelukt. Ik heb veel gemeten en geschetst en natuurlijk gefotografeerd.
En natuurlijk hebben wij ook het museum nog bekeken. Het was leuk, om dit weer te zien. Alles was nu wel anders als jaren geleden, want ook hier is nieuwbouw op de plaats van het oude museum gekomen.

In het museum is nog het oude diorama van de Holterberg te zien, dat nu wordt gerestaureerd.
Het museum is een aanrader voor jong en oud.
Ik heb nu een week, om de schetsen uit te werken, de foto’s te bekijken en af te drukken en een plan te maken voor het maken van de Oehoe. Vast staat al wel, dat ik hem op ga bouwen uit ringen klei.
Dit is spannend, ik ga kieken wat’t wordt.

Tot de volgende keer,

Fred

Het voorjaar is in aantocht

Het is nog wel wat vroeg, maar het zonnetje zorgt toch bij veel mensen voor een beginnend voorjaarskriebeltje. Nou, eigenlijk doet de zon dat niet alleen, maar kijk eens wat er zo weer uit de koude grond komt, tussen het dode blad door. Is het niet heerlijk om te zien?

Van oudsher wordt dan veelal gedacht aan de voorjaarsschoonmaak.Zo erg is het bij mij niet. Ik heb er zelf ook nooit last van gehad.
Maar toch heb ik nu al een heel huis schoon gemaakt. Alles in één dag.
Kijk wat ik opgeruimd heb.

De geachte tijdelijke bewoners hebben gewoon de boel, de boel gelaten en zijn weer vertrokken.
Nu krijgt het nestkastje, want daar gaat het natuurlijk om, aan de buitenkant een nieuw laagje verf. Dan kan het er wel weer een jaar tegen.
Ik hoop ook dit jaar weer op een mezenpaar.

Hebben jullie ook een nestkast in de tuin?

Tot de volgende keer,

FGK

Klei(n) filmfestival

Afgelopen zaterdag was een bijzonder leuke dag.
Ik moest er wel redelijk vroeg voor opstaan, maar dat zou ik toch wel hebben gedaan, maar dan met een meer werkzaam doel.

In weer en wind, nou ja eigenlijk alleen maar wind, fietste ik in de richting van het NS station. Dat was trappen zeg. En natuurlijk …… ik was op tijd op het juiste perron en het zal de NS niet zijn………… waarschijnlijk ten gevolge van de tegenwind had de trein bijna een kwartier vertraging.

Ik was op deze winderige zaterdagochtend op weg naar het klei(n) filmfestival in Meppel.
Dit festival werd georganiseerd door de SKNN, waarbij veel Keramisten uit de drie noordelijke provincies en Overijssel en Flevoland bij zijn aangesloten.

Op het programma stonden een paar films en ja, het onderwerp was klei.
De film: La Potterie des Minorités Ethniques du Sud-Ouest de la Chine, ging over het op primitieve wijze vervaardigen en stoken van keramische vormen van gebruiksgoed en beelden door bevolkingsgroepen in zuidwest China. De opnames waren gemaakt in zeer afgelegen delen van China en Tibet. En afgelegen was in dit geval ook echt afgelegen, want sommige dorpen waren in de verste verte niet met een auto te bereiken. In sommige gevallen kwam daar nog een aardige voettocht aan te pas. Maar het was wel schitterend om te zien hoe op primitieve manier ontzettend mooie potten, schalen en theepotten werden gemaakt. En niet te vergeten de rijk versierde dakpannen met katten- en drakenafbeeldingen.

Bijzonder interessant was ook de film over de Zwitserse keramist Arnold Annen die op een bijzondere manier zijn porseleinen objecten vorm geeft.
Hij maakt fantastische porselein voorwerpen, die in sommige vallen als deze hieronder, zo dun zijn, dat ze doorzichtig zijn.

Na een demonstratie van diverse decoratie technieken getiteld: ′Krassen, Schrapen, Stempelen′, was er nog een film over het maken van “manshoge” keramische objecten, door een aantal leden van de SKNN. Zij hebben in de zomer van 2010, in de fabriek van Royal Goedewaagen ontzettend mooie en ook heel grote werkstukken gemaakt. Ook dit was leuk om te zien.

Ja, en waarom ik zo enthousiast ben over deze dag?……….. Ik ben een vrije tijds keramist.
Al een aantal jaren volg ik cursussen bij pottenbakkerij de Vuurplaats.
Ik boetseer veel dierenfiguren en ik vind het heerlijk om te doen. Ik wilde nu ook wel eens wat meer kleimensen ontmoeten en wie weet, wat tips opdoen.
Nou dat is wel gelukt. Ik heb kennis gemaakt met een aantal mensen en de gesprekken gingen eigenlijk alleen maar over de pottenbakkerij en over glazuren.
Het was een mooie dag en de organiserende leden van de SKNN verdienen alle lof.
Voor de volgende keer zal ik wat foto's van mijn werkstukken maken.

Groetjes, FGK

Laptop

Wij, dat zijn JeeBee en ik, hebben al jaren twee computers in huis. Niet omdat we elkaar bij één zo’n apparaat in de haren zouden vliegen of zo, maar omdat het zo lekker gemakkelijk is.
Nou stond mijn computer op één van de slaapkamers.
Lekker, een grote tafel en een paar boekenkasten. Een mooie computerplek zou je zeggen.

En dat was het ook maar, …………….
In de loop van de tijd, vond ik het eigenlijk steeds vervelender worden, om een poosje boven te gaan zitten. Er is niks gezelligs aan en ik gunde mezelf niet de tijd om dingen te doen die ik wel wilde doen.
Het bleef bij mailtjes bekijken en beantwoorden en iets zoeken via het grote web en dan weer naar beneden.

Maar nu, heb ik een laptop.
Ik heb vorige week een Toshiba Satalite gekocht.

Ik vind het een mooi apparaat en het begint al aardig te wennen, het werken met Windows 7.

Nu kan ik lekker vanuit de woonkamer loggen en surfen en zo.
Dus vanaf nu komen mijn berichten vanuit de huiskamer, waar ook JeeBee achter haar helse machine zit, met een groot glas appelsap er bij( net voor haar ingeschonken) Kijk dat doe je niet als je in een kamer op de eerste verdieping zit. Ik kreeg trouwens net nog een lekkere zelfgemaakte bonbon. We kunnen hier dus wel spreken van een win-win situatie. En daar ben ik blij mee.

Vraagje: Hoe ziet jullie computerplek er uit?


Groetjes, FGK