Lekker een weekje naar’t hoge Noorden. Naar Esonstad, om precies te zijn.
Aan de boorden van het vandaag ruige en onstuimige Lauwersmeer.
Je waant je hier in een oud stadje, met trap en klokgeveltjes, luiken die her en der echt voor de ramen kunnen en een grachtje tussen de huizen door.
Kijk toch hoe mooi het er uit ziet. Lekker onthaasten is het hier. Genieten van elkaar, het stadje de omgeving. Waar je ook kijkt, je ziet eigenlijk altijd water. En in het water zag ik een kleine nestzitter, die hoe dichtbij ik ook kwam, toch echt bleef zitten. Dit meerkoetje moet dus wel eieren in het nest hebben liggen.
Daar kan ik nou zo van genieten. In een hoek van het haventje, op amper anderhalve meter van de wal, langs het pad waar alle mensen van en naar de parkeerplaats en waar iedereen naar toe komt om de huurfiets op te halen of te stallen.
Het onthaasten, duurt nog maar tot vrijdag. Opschieten dus ?! ;)
dinsdag 5 april 2011
zondag 20 maart 2011
Werk in uitvoering
Het was even stil op mijn log. Niet dat ik er geen zin in had, maar het kwam er even niet van. Ik moest mijn tijd wat verdelen, tussen een aantal belangrijke zaken.
En toen is het log er even bij gebleven.
Een van de dingen, die ik heb gedaan is boetseren. Maar voordat ik kan gaan boetseren, moet ik natuurlijk eerst wel even bedacht hebben wat ik ga doen. Daarvoor heb ik in dit geval een schets gemaakt van een “beeld” van drie mensfiguren, die tegen elkaar leunen.
Nou maak je in eerste instantie een massief beeld, dat je als het bijna af is, zeg maar voor het fijn afwerken, doormidden snijdt, om het dan uit te hollen en het daarna weer aan elkaar plakt.
Ik wilde wat anders proberen. Het idee was bij me op gekomen, om een soort mal te maken, waar ik de chamotteklei omheen wilde maken. Ik ben dus wat aan het figuurzagen gegaan en heb van een paar afvalstukken triplex een mal gemaakt.
(uit deze plaat heb ik de mal gezaagd)
Hieromheen heb ik een plastic zak geplakt, zodat het hout niet vast zou komen te zitten aan de natte klei.
Afgelopen dinsdag heb ik het uitgeprobeerd. Ik heb de klei om de Mal heen gemaakt, in de vorm van het beeld, dat ik had getekend. Dat werkte prima. Omdat de klei behoorlijk vochtig was, heb ik met een föhn het beeld wat gedroogd. Hierdoor werd het wat steviger.
Toen kwam het spannende deel, want wilden de triplex platen wel uit het beeld en zo ja, bleef het beeld wel heel????
Het antwoord: Ja, het lukte. Platen er uit en ziehier, het beeld.
Zo, deze is klaar. Nou nog een poosje drogen en dan biscuit bakken in de elektrische oven.
Dan nog glazuren en dan op de laatste cursusavond, dan gaat dit beeld in de Raku oven. En dan maar hopen, dat de kleuren en het craquelé zo mooi wordt als ik het graag wil hebben.
Het blijft altijd spannend. Ik zal laten zien, hoe het is geworden.
Tot de volgende keer
En toen is het log er even bij gebleven.
Een van de dingen, die ik heb gedaan is boetseren. Maar voordat ik kan gaan boetseren, moet ik natuurlijk eerst wel even bedacht hebben wat ik ga doen. Daarvoor heb ik in dit geval een schets gemaakt van een “beeld” van drie mensfiguren, die tegen elkaar leunen.
Nou maak je in eerste instantie een massief beeld, dat je als het bijna af is, zeg maar voor het fijn afwerken, doormidden snijdt, om het dan uit te hollen en het daarna weer aan elkaar plakt.
Ik wilde wat anders proberen. Het idee was bij me op gekomen, om een soort mal te maken, waar ik de chamotteklei omheen wilde maken. Ik ben dus wat aan het figuurzagen gegaan en heb van een paar afvalstukken triplex een mal gemaakt.
(uit deze plaat heb ik de mal gezaagd)
Hieromheen heb ik een plastic zak geplakt, zodat het hout niet vast zou komen te zitten aan de natte klei.
Afgelopen dinsdag heb ik het uitgeprobeerd. Ik heb de klei om de Mal heen gemaakt, in de vorm van het beeld, dat ik had getekend. Dat werkte prima. Omdat de klei behoorlijk vochtig was, heb ik met een föhn het beeld wat gedroogd. Hierdoor werd het wat steviger.
Toen kwam het spannende deel, want wilden de triplex platen wel uit het beeld en zo ja, bleef het beeld wel heel????
Het antwoord: Ja, het lukte. Platen er uit en ziehier, het beeld.
Zo, deze is klaar. Nou nog een poosje drogen en dan biscuit bakken in de elektrische oven.
Dan nog glazuren en dan op de laatste cursusavond, dan gaat dit beeld in de Raku oven. En dan maar hopen, dat de kleuren en het craquelé zo mooi wordt als ik het graag wil hebben.
Het blijft altijd spannend. Ik zal laten zien, hoe het is geworden.
Tot de volgende keer
zondag 27 februari 2011
Zwarte markt
Vanmiddag ben ik samen met JeeBee naar de Zwarte markt geweest.
Het was lang geleden dat we op een rommelmarkt waren en dus waren we er “aan toe”.
Gelukkig voor de Prins Bernhardhoeve, worden de zwarte markten sinds vorig jaar georganiseerd en als je ziet, hoeveel mensen er op af komen, voor een entreeprijs van € 3,00pp. Ik zou willen dat ik het zelf bedacht had.
We hebben dus lekker over de markt geslenterd, samen met een paar duizend anderen.
Leuk………………… Wat je zoal ziet.
Ik ben eigenlijk altijd wel op zoek, op zo’n markt. Naar lelijke eendjes bij voorbeeld.
Bij een van de standhouders zag ik er eentje, maar eerlijk is eerlijk, JeeBee zag hem het eerst.
Een groen 2cvtje uit de Kuifje verhalen. Ik kon hem niet laten staan en na betaling verdween het karretje, nog in de originele verpakking, in mijn big shopper.
Leuk om dit karretje met daarin de detectives Jansen en Jansen te vinden. Deze gaat bij de verzameling. (Ik heb er nog maar plm. 300)
Thuis gekomen heb ik direct het fototoestel gepakt en een paar plaatjes gemaakt. Kijk toch hoe mooi.
En toen nog wat Googlen op jansen en jansen 2cv en dan kom je op: Autogekken.nl een weblog voor en door autogekken. Hier vond ik het log: Dupond & Dupont et 2CV Belge.
Een leuk artikel over Kuifje, 2cv en Jansen en Jansen., Lees hier maar.
In de originele verpakking zat ook nog een certificaat van echtheid, met deze afbeelding.
Ik ga nu wat ruimte zoeken in de overvolle vitrines en JeeBee zal misschien wel van de gelegenheid gebruik maken, door op te merken, dat ik de boel dan ook net zo goed direct kan afstoffen.
Het beroerde is, dat ik weet dat ze gelijk heeft, maar het is zulk ……werk.
Nou, tot de volgend keer.
Het was lang geleden dat we op een rommelmarkt waren en dus waren we er “aan toe”.
Gelukkig voor de Prins Bernhardhoeve, worden de zwarte markten sinds vorig jaar georganiseerd en als je ziet, hoeveel mensen er op af komen, voor een entreeprijs van € 3,00pp. Ik zou willen dat ik het zelf bedacht had.
We hebben dus lekker over de markt geslenterd, samen met een paar duizend anderen.
Leuk………………… Wat je zoal ziet.
Ik ben eigenlijk altijd wel op zoek, op zo’n markt. Naar lelijke eendjes bij voorbeeld.
Bij een van de standhouders zag ik er eentje, maar eerlijk is eerlijk, JeeBee zag hem het eerst.
Een groen 2cvtje uit de Kuifje verhalen. Ik kon hem niet laten staan en na betaling verdween het karretje, nog in de originele verpakking, in mijn big shopper.
Leuk om dit karretje met daarin de detectives Jansen en Jansen te vinden. Deze gaat bij de verzameling. (Ik heb er nog maar plm. 300)
Thuis gekomen heb ik direct het fototoestel gepakt en een paar plaatjes gemaakt. Kijk toch hoe mooi.
En toen nog wat Googlen op jansen en jansen 2cv en dan kom je op: Autogekken.nl een weblog voor en door autogekken. Hier vond ik het log: Dupond & Dupont et 2CV Belge.
Een leuk artikel over Kuifje, 2cv en Jansen en Jansen., Lees hier maar.
In de originele verpakking zat ook nog een certificaat van echtheid, met deze afbeelding.
Ik ga nu wat ruimte zoeken in de overvolle vitrines en JeeBee zal misschien wel van de gelegenheid gebruik maken, door op te merken, dat ik de boel dan ook net zo goed direct kan afstoffen.
Het beroerde is, dat ik weet dat ze gelijk heeft, maar het is zulk ……werk.
Nou, tot de volgend keer.
maandag 21 februari 2011
Vernissage
Vrijdag 18 februari was een gedenkwaardige dag.
Samen met nog zeven hobbymatige keramisten heb ik de opening van de tentoonstelling van werk van Eva Lukkenaer en Liesbeth Zefat de Jong, in het kerkje te Zweeloo bezocht.
(Eva Lukkenaer)
(Liesbeth Zefat de Jong)
Eva is keramiste en woont en werkt in Wijster. In haar pottenbakkerij ‘De Vuurplaats’ geeft zij ook cursussen en workshops.
Eén van de gelukkige cursisten ben ik. Op voorstel van één van ons, werd besloten, om deze opening bij te gaan wonen, bij wijze van leuke verrassing voor Eva.
(twee van de vele objecten van Eva)
Het werd een leuke avond. Na de officiële opening, compleet met toespraak, werd onder het genot van een hapje en een drankje gesproken met beide kunstenaressen en werd hun werk bekeken.
(een greep uit de collectie van Liesbeth)
Dit alles gebeurde in het kerkje van Zweeloo en wordt georganiseerd door 'het Zweeler Palet' . Dit kerkje is op zich al de moeite van het bekijken waard
De kunstwerken zijn tot 13 maart as. op woensdag, zaterdag en zondag van 13.00 uur tot 17.00 uur te bekijken. Het kerkje staat aan de Wheem nr. 10 in Zweelo.
Fred
Samen met nog zeven hobbymatige keramisten heb ik de opening van de tentoonstelling van werk van Eva Lukkenaer en Liesbeth Zefat de Jong, in het kerkje te Zweeloo bezocht.
(Eva Lukkenaer)
(Liesbeth Zefat de Jong)
Eva is keramiste en woont en werkt in Wijster. In haar pottenbakkerij ‘De Vuurplaats’ geeft zij ook cursussen en workshops.
Eén van de gelukkige cursisten ben ik. Op voorstel van één van ons, werd besloten, om deze opening bij te gaan wonen, bij wijze van leuke verrassing voor Eva.
(twee van de vele objecten van Eva)
Het werd een leuke avond. Na de officiële opening, compleet met toespraak, werd onder het genot van een hapje en een drankje gesproken met beide kunstenaressen en werd hun werk bekeken.
(een greep uit de collectie van Liesbeth)
Dit alles gebeurde in het kerkje van Zweeloo en wordt georganiseerd door 'het Zweeler Palet' . Dit kerkje is op zich al de moeite van het bekijken waard
De kunstwerken zijn tot 13 maart as. op woensdag, zaterdag en zondag van 13.00 uur tot 17.00 uur te bekijken. Het kerkje staat aan de Wheem nr. 10 in Zweelo.
Fred
zaterdag 19 februari 2011
Oehoe, de maat genomen
Gisteren, vrijdag de 18e heb ik een Oehoe opgemeten en gefotografeerd.
Hiervoor ben ik naar het Natuurdiorama op de Holterberg gegaan, samen met mijn vader.
Zo ongeveer 46 jaar geleden was ik daar ook, met mijn ouders en broer, maar dit terzijde.
Ik begin binnenkort met het boetseren van een levensgrote Oehoe. En hiervoor heb ik de juiste maten van deze vogel nodig., want als hij levensgroot moet worden, dan moeten ook alle maten kloppen natuurlijk. Dat boetseren doe ik tijdens de cursus bij Eva Lukkenaer in Wijster.
Nou dacht ik via google wel aan de nodige gegevens te kunnen komen, maar dat was niet zo. Ja de grootte van een mannetje en een vrouwtje, en de spanwijdte, dat wel.
Maar ik wilde ook weten, hoe groot de kop is, de ogen, de snavel, de poten en noem maar op.
Via een contact bij de Emmer dierentuin kwam ik dus bij het Natuurdiorama op de Holterberg.
Hier kreeg ik de gelegenheid om de Oehoe uit hun collectie op te meten.
Met mijn vader als charmante assistent, is dat gelukt. Ik heb veel gemeten en geschetst en natuurlijk gefotografeerd.
En natuurlijk hebben wij ook het museum nog bekeken. Het was leuk, om dit weer te zien. Alles was nu wel anders als jaren geleden, want ook hier is nieuwbouw op de plaats van het oude museum gekomen.
In het museum is nog het oude diorama van de Holterberg te zien, dat nu wordt gerestaureerd.
Het museum is een aanrader voor jong en oud.
Ik heb nu een week, om de schetsen uit te werken, de foto’s te bekijken en af te drukken en een plan te maken voor het maken van de Oehoe. Vast staat al wel, dat ik hem op ga bouwen uit ringen klei.
Dit is spannend, ik ga kieken wat’t wordt.
Tot de volgende keer,
Fred
Hiervoor ben ik naar het Natuurdiorama op de Holterberg gegaan, samen met mijn vader.
Zo ongeveer 46 jaar geleden was ik daar ook, met mijn ouders en broer, maar dit terzijde.
Ik begin binnenkort met het boetseren van een levensgrote Oehoe. En hiervoor heb ik de juiste maten van deze vogel nodig., want als hij levensgroot moet worden, dan moeten ook alle maten kloppen natuurlijk. Dat boetseren doe ik tijdens de cursus bij Eva Lukkenaer in Wijster.
Nou dacht ik via google wel aan de nodige gegevens te kunnen komen, maar dat was niet zo. Ja de grootte van een mannetje en een vrouwtje, en de spanwijdte, dat wel.
Maar ik wilde ook weten, hoe groot de kop is, de ogen, de snavel, de poten en noem maar op.
Via een contact bij de Emmer dierentuin kwam ik dus bij het Natuurdiorama op de Holterberg.
Hier kreeg ik de gelegenheid om de Oehoe uit hun collectie op te meten.
Met mijn vader als charmante assistent, is dat gelukt. Ik heb veel gemeten en geschetst en natuurlijk gefotografeerd.
En natuurlijk hebben wij ook het museum nog bekeken. Het was leuk, om dit weer te zien. Alles was nu wel anders als jaren geleden, want ook hier is nieuwbouw op de plaats van het oude museum gekomen.
In het museum is nog het oude diorama van de Holterberg te zien, dat nu wordt gerestaureerd.
Het museum is een aanrader voor jong en oud.
Ik heb nu een week, om de schetsen uit te werken, de foto’s te bekijken en af te drukken en een plan te maken voor het maken van de Oehoe. Vast staat al wel, dat ik hem op ga bouwen uit ringen klei.
Dit is spannend, ik ga kieken wat’t wordt.
Tot de volgende keer,
Fred
donderdag 17 februari 2011
Het voorjaar is in aantocht
Het is nog wel wat vroeg, maar het zonnetje zorgt toch bij veel mensen voor een beginnend voorjaarskriebeltje. Nou, eigenlijk doet de zon dat niet alleen, maar kijk eens wat er zo weer uit de koude grond komt, tussen het dode blad door. Is het niet heerlijk om te zien?
Van oudsher wordt dan veelal gedacht aan de voorjaarsschoonmaak.Zo erg is het bij mij niet. Ik heb er zelf ook nooit last van gehad.
Maar toch heb ik nu al een heel huis schoon gemaakt. Alles in één dag.
Kijk wat ik opgeruimd heb.
De geachte tijdelijke bewoners hebben gewoon de boel, de boel gelaten en zijn weer vertrokken.
Nu krijgt het nestkastje, want daar gaat het natuurlijk om, aan de buitenkant een nieuw laagje verf. Dan kan het er wel weer een jaar tegen.
Ik hoop ook dit jaar weer op een mezenpaar.
Hebben jullie ook een nestkast in de tuin?
Tot de volgende keer,
FGK
Van oudsher wordt dan veelal gedacht aan de voorjaarsschoonmaak.Zo erg is het bij mij niet. Ik heb er zelf ook nooit last van gehad.
Maar toch heb ik nu al een heel huis schoon gemaakt. Alles in één dag.
Kijk wat ik opgeruimd heb.
De geachte tijdelijke bewoners hebben gewoon de boel, de boel gelaten en zijn weer vertrokken.
Nu krijgt het nestkastje, want daar gaat het natuurlijk om, aan de buitenkant een nieuw laagje verf. Dan kan het er wel weer een jaar tegen.
Ik hoop ook dit jaar weer op een mezenpaar.
Hebben jullie ook een nestkast in de tuin?
Tot de volgende keer,
FGK
zondag 6 februari 2011
Klei(n) filmfestival
Afgelopen zaterdag was een bijzonder leuke dag.
Ik moest er wel redelijk vroeg voor opstaan, maar dat zou ik toch wel hebben gedaan, maar dan met een meer werkzaam doel.
In weer en wind, nou ja eigenlijk alleen maar wind, fietste ik in de richting van het NS station. Dat was trappen zeg. En natuurlijk …… ik was op tijd op het juiste perron en het zal de NS niet zijn………… waarschijnlijk ten gevolge van de tegenwind had de trein bijna een kwartier vertraging.
Ik was op deze winderige zaterdagochtend op weg naar het klei(n) filmfestival in Meppel.
Dit festival werd georganiseerd door de SKNN, waarbij veel Keramisten uit de drie noordelijke provincies en Overijssel en Flevoland bij zijn aangesloten.
Op het programma stonden een paar films en ja, het onderwerp was klei.
De film: La Potterie des Minorités Ethniques du Sud-Ouest de la Chine, ging over het op primitieve wijze vervaardigen en stoken van keramische vormen van gebruiksgoed en beelden door bevolkingsgroepen in zuidwest China. De opnames waren gemaakt in zeer afgelegen delen van China en Tibet. En afgelegen was in dit geval ook echt afgelegen, want sommige dorpen waren in de verste verte niet met een auto te bereiken. In sommige gevallen kwam daar nog een aardige voettocht aan te pas. Maar het was wel schitterend om te zien hoe op primitieve manier ontzettend mooie potten, schalen en theepotten werden gemaakt. En niet te vergeten de rijk versierde dakpannen met katten- en drakenafbeeldingen.
Bijzonder interessant was ook de film over de Zwitserse keramist Arnold Annen die op een bijzondere manier zijn porseleinen objecten vorm geeft.
Hij maakt fantastische porselein voorwerpen, die in sommige vallen als deze hieronder, zo dun zijn, dat ze doorzichtig zijn.
Na een demonstratie van diverse decoratie technieken getiteld: ′Krassen, Schrapen, Stempelen′, was er nog een film over het maken van “manshoge” keramische objecten, door een aantal leden van de SKNN. Zij hebben in de zomer van 2010, in de fabriek van Royal Goedewaagen ontzettend mooie en ook heel grote werkstukken gemaakt. Ook dit was leuk om te zien.
Ja, en waarom ik zo enthousiast ben over deze dag?……….. Ik ben een vrije tijds keramist.
Al een aantal jaren volg ik cursussen bij pottenbakkerij de Vuurplaats.
Ik boetseer veel dierenfiguren en ik vind het heerlijk om te doen. Ik wilde nu ook wel eens wat meer kleimensen ontmoeten en wie weet, wat tips opdoen.
Nou dat is wel gelukt. Ik heb kennis gemaakt met een aantal mensen en de gesprekken gingen eigenlijk alleen maar over de pottenbakkerij en over glazuren.
Het was een mooie dag en de organiserende leden van de SKNN verdienen alle lof.
Voor de volgende keer zal ik wat foto's van mijn werkstukken maken.
Groetjes, FGK
Ik moest er wel redelijk vroeg voor opstaan, maar dat zou ik toch wel hebben gedaan, maar dan met een meer werkzaam doel.
In weer en wind, nou ja eigenlijk alleen maar wind, fietste ik in de richting van het NS station. Dat was trappen zeg. En natuurlijk …… ik was op tijd op het juiste perron en het zal de NS niet zijn………… waarschijnlijk ten gevolge van de tegenwind had de trein bijna een kwartier vertraging.
Ik was op deze winderige zaterdagochtend op weg naar het klei(n) filmfestival in Meppel.
Dit festival werd georganiseerd door de SKNN, waarbij veel Keramisten uit de drie noordelijke provincies en Overijssel en Flevoland bij zijn aangesloten.
Op het programma stonden een paar films en ja, het onderwerp was klei.
De film: La Potterie des Minorités Ethniques du Sud-Ouest de la Chine, ging over het op primitieve wijze vervaardigen en stoken van keramische vormen van gebruiksgoed en beelden door bevolkingsgroepen in zuidwest China. De opnames waren gemaakt in zeer afgelegen delen van China en Tibet. En afgelegen was in dit geval ook echt afgelegen, want sommige dorpen waren in de verste verte niet met een auto te bereiken. In sommige gevallen kwam daar nog een aardige voettocht aan te pas. Maar het was wel schitterend om te zien hoe op primitieve manier ontzettend mooie potten, schalen en theepotten werden gemaakt. En niet te vergeten de rijk versierde dakpannen met katten- en drakenafbeeldingen.
Bijzonder interessant was ook de film over de Zwitserse keramist Arnold Annen die op een bijzondere manier zijn porseleinen objecten vorm geeft.
Hij maakt fantastische porselein voorwerpen, die in sommige vallen als deze hieronder, zo dun zijn, dat ze doorzichtig zijn.
Na een demonstratie van diverse decoratie technieken getiteld: ′Krassen, Schrapen, Stempelen′, was er nog een film over het maken van “manshoge” keramische objecten, door een aantal leden van de SKNN. Zij hebben in de zomer van 2010, in de fabriek van Royal Goedewaagen ontzettend mooie en ook heel grote werkstukken gemaakt. Ook dit was leuk om te zien.
Ja, en waarom ik zo enthousiast ben over deze dag?……….. Ik ben een vrije tijds keramist.
Al een aantal jaren volg ik cursussen bij pottenbakkerij de Vuurplaats.
Ik boetseer veel dierenfiguren en ik vind het heerlijk om te doen. Ik wilde nu ook wel eens wat meer kleimensen ontmoeten en wie weet, wat tips opdoen.
Nou dat is wel gelukt. Ik heb kennis gemaakt met een aantal mensen en de gesprekken gingen eigenlijk alleen maar over de pottenbakkerij en over glazuren.
Het was een mooie dag en de organiserende leden van de SKNN verdienen alle lof.
Voor de volgende keer zal ik wat foto's van mijn werkstukken maken.
Groetjes, FGK
donderdag 3 februari 2011
Laptop
Wij, dat zijn JeeBee en ik, hebben al jaren twee computers in huis. Niet omdat we elkaar bij één zo’n apparaat in de haren zouden vliegen of zo, maar omdat het zo lekker gemakkelijk is.
Nou stond mijn computer op één van de slaapkamers.
Lekker, een grote tafel en een paar boekenkasten. Een mooie computerplek zou je zeggen.
En dat was het ook maar, …………….
In de loop van de tijd, vond ik het eigenlijk steeds vervelender worden, om een poosje boven te gaan zitten. Er is niks gezelligs aan en ik gunde mezelf niet de tijd om dingen te doen die ik wel wilde doen.
Het bleef bij mailtjes bekijken en beantwoorden en iets zoeken via het grote web en dan weer naar beneden.
Maar nu, heb ik een laptop.
Ik heb vorige week een Toshiba Satalite gekocht.
Ik vind het een mooi apparaat en het begint al aardig te wennen, het werken met Windows 7.
Nu kan ik lekker vanuit de woonkamer loggen en surfen en zo.
Dus vanaf nu komen mijn berichten vanuit de huiskamer, waar ook JeeBee achter haar helse machine zit, met een groot glas appelsap er bij( net voor haar ingeschonken) Kijk dat doe je niet als je in een kamer op de eerste verdieping zit. Ik kreeg trouwens net nog een lekkere zelfgemaakte bonbon. We kunnen hier dus wel spreken van een win-win situatie. En daar ben ik blij mee.
Vraagje: Hoe ziet jullie computerplek er uit?
Groetjes, FGK
Nou stond mijn computer op één van de slaapkamers.
Lekker, een grote tafel en een paar boekenkasten. Een mooie computerplek zou je zeggen.
En dat was het ook maar, …………….
In de loop van de tijd, vond ik het eigenlijk steeds vervelender worden, om een poosje boven te gaan zitten. Er is niks gezelligs aan en ik gunde mezelf niet de tijd om dingen te doen die ik wel wilde doen.
Het bleef bij mailtjes bekijken en beantwoorden en iets zoeken via het grote web en dan weer naar beneden.
Maar nu, heb ik een laptop.
Ik heb vorige week een Toshiba Satalite gekocht.
Ik vind het een mooi apparaat en het begint al aardig te wennen, het werken met Windows 7.
Nu kan ik lekker vanuit de woonkamer loggen en surfen en zo.
Dus vanaf nu komen mijn berichten vanuit de huiskamer, waar ook JeeBee achter haar helse machine zit, met een groot glas appelsap er bij( net voor haar ingeschonken) Kijk dat doe je niet als je in een kamer op de eerste verdieping zit. Ik kreeg trouwens net nog een lekkere zelfgemaakte bonbon. We kunnen hier dus wel spreken van een win-win situatie. En daar ben ik blij mee.
Vraagje: Hoe ziet jullie computerplek er uit?
Groetjes, FGK
vrijdag 21 januari 2011
Kopzorgen
Het lijkt wel een klaaglog te worden.
Ik dacht dat ik er nou wel klaar mee zou zijn, maar nee hoor. Woensdag middag, kreeg ik een beetje vervelend gevoel in mijn linker oor.
Binnen een paar uur had ik een flinke oorpijn en was er zoveel druk in het oor, dat ik bijna niets meer hoorde. Ik kon mezelf bijna niet horen praten. Dat was best wel een beetje eng, want op dat moment hoorde ik dus bijna niets meer.
Rechts ben ik al 100% doof en met mijn goede linker oor moet ik heef voorzichtig zijn.
Dus de huisartsenpost in Assen maar gebeld om 21.20 uur en om ongeveer 22.00 uur zat ik tegenover een arts, die na een kort onderzoek vaststelde dat ik een ontsteking in het middenoor had.
Hij zag de ernst van de zaak in en schreef een flinke antibioticakuur voor, wenste me sterkte en stuurde me via de apotheek weer naar huis.
We zijn nu een paar dagen verder en de pijn trekt langzaam weg, maar ik ben nog altijd een beetje doof. Maar ook dat zal weer beter worden als alle ontstekingsresten weg zijn.
Nou wil ik toch echt de volgende keer een leuker logje schrijven, niets over ziektes, operaties en andere vervelende dingen.
Ik heb al een idee wat het gaat worden.
Tot de volgende keer, FGK
Ik dacht dat ik er nou wel klaar mee zou zijn, maar nee hoor. Woensdag middag, kreeg ik een beetje vervelend gevoel in mijn linker oor.
Binnen een paar uur had ik een flinke oorpijn en was er zoveel druk in het oor, dat ik bijna niets meer hoorde. Ik kon mezelf bijna niet horen praten. Dat was best wel een beetje eng, want op dat moment hoorde ik dus bijna niets meer.
Rechts ben ik al 100% doof en met mijn goede linker oor moet ik heef voorzichtig zijn.
Dus de huisartsenpost in Assen maar gebeld om 21.20 uur en om ongeveer 22.00 uur zat ik tegenover een arts, die na een kort onderzoek vaststelde dat ik een ontsteking in het middenoor had.
Hij zag de ernst van de zaak in en schreef een flinke antibioticakuur voor, wenste me sterkte en stuurde me via de apotheek weer naar huis.
We zijn nu een paar dagen verder en de pijn trekt langzaam weg, maar ik ben nog altijd een beetje doof. Maar ook dat zal weer beter worden als alle ontstekingsresten weg zijn.
Nou wil ik toch echt de volgende keer een leuker logje schrijven, niets over ziektes, operaties en andere vervelende dingen.
Ik heb al een idee wat het gaat worden.
Tot de volgende keer, FGK
woensdag 12 januari 2011
De belevenissen van de neus
Ja, ja, daar ben ik dan eindelijk weer. Doordat de nasleep van de operatie mij eigenlijk nogal zwaar tegenvalt, heb ik nog niet eerder een logje kunnen maken.
Ik had er de puf niet voor. Nou valt de pijn aan het geopereerde reukorgaan wel mee, Maar de rest van mijn hoofd, waar toch niets mee gedaan is volgens mij, doet ontzettend zeer. Hoe dat kan??? Wie het weet mag het zeggen.
Ik heb dus pijn aan mijn hoofd, maar geen hoofdpijn.
Misschien heeft het allemaal wel te maken met de min of meer traumatische ervaring van het verblijf in het ziekenhuis, waar geen ramen open mogen of kunnen in verband met de werking van de airco. Dit terwijl de temperatuur binnen, voor mijn gevoel wel minstens 26 graden moet zijn geweest.
Ik heb me daar niet lekker bij gevoeld en ben dus de hele nacht op geweest, omdat ik het in het bed niet uit kon houden.
Jk had het gewoon veel te warm en ademen was hierdoor een groot probleem. Dat kon alleen maar door de mond en het was niet prettig,...droog en benauwd.
Kortom, ik was dan ook dolgelukkig, dat de tampons ’s morgens, redelijk vroeg uit mijn neus werden gehaald en dat het niet nabloedde.
Ik heb toen als de wiedeweerga JeeBee gebeld en zij wilde mij geloof ik wel graag ophalen.
Maar goed, de chirurg heeft de ruimte in mijn neus weer wat groter gemaakt, Kijk maar……
Er kan nu van alles in m’n neus, ja, ook gewoon lucht. Ina heeft echter wel gelijk:
Een Neusoperatie blijft een gok.
Want het had dus ook zo kunnen aflopen.
Het gaat nu elke dag een beetje beter en aanstaande maandag ga ik weer na de KNO arts, voor een nacontrole.
Ik hou jullie op de hoogte en ga ook langzamerhand weer over naar de gewone orde van de dag.
Tot de volgende keer,
FGK
Ik had er de puf niet voor. Nou valt de pijn aan het geopereerde reukorgaan wel mee, Maar de rest van mijn hoofd, waar toch niets mee gedaan is volgens mij, doet ontzettend zeer. Hoe dat kan??? Wie het weet mag het zeggen.
Ik heb dus pijn aan mijn hoofd, maar geen hoofdpijn.
Misschien heeft het allemaal wel te maken met de min of meer traumatische ervaring van het verblijf in het ziekenhuis, waar geen ramen open mogen of kunnen in verband met de werking van de airco. Dit terwijl de temperatuur binnen, voor mijn gevoel wel minstens 26 graden moet zijn geweest.
Ik heb me daar niet lekker bij gevoeld en ben dus de hele nacht op geweest, omdat ik het in het bed niet uit kon houden.
Jk had het gewoon veel te warm en ademen was hierdoor een groot probleem. Dat kon alleen maar door de mond en het was niet prettig,...droog en benauwd.
Kortom, ik was dan ook dolgelukkig, dat de tampons ’s morgens, redelijk vroeg uit mijn neus werden gehaald en dat het niet nabloedde.
Ik heb toen als de wiedeweerga JeeBee gebeld en zij wilde mij geloof ik wel graag ophalen.
Maar goed, de chirurg heeft de ruimte in mijn neus weer wat groter gemaakt, Kijk maar……
Er kan nu van alles in m’n neus, ja, ook gewoon lucht. Ina heeft echter wel gelijk:
Een Neusoperatie blijft een gok.
Want het had dus ook zo kunnen aflopen.
Het gaat nu elke dag een beetje beter en aanstaande maandag ga ik weer na de KNO arts, voor een nacontrole.
Ik hou jullie op de hoogte en ga ook langzamerhand weer over naar de gewone orde van de dag.
Tot de volgende keer,
FGK
Abonneren op:
Posts (Atom)